თვალებს ვახელ და უცებ ვხედავ ირგვლივ ხალხია. ძალიან მიჭყლეტილობაა და ყველა საშინლად ყვირის. გავიხედე ირგვლივ და დავინახე წინ სცენა, ამ სცენაზე არავინ იდგა და ბოლოს გამოვიდა ვიღაც კაცი და გამოაცხადა რომ რაღაც კონცერტი ჩაიშლება თუ ვინმე არ ავა სცენაზე და არ იმღერებს. მე ჩვეულებრივად ვდგავარ ხალხში და ვიყურები, ველოდები ვინ გავა სცენაზე და ვინ იმღერებს და ამ დროს ყველა იწევა გვერდით, შუქი ნათდება ჩემზე და ის კაცი მეუბნება
-ლიზი, ამო და იმღერე
მე ავედი და როგორცკი სცენაზე ფეხი დავადგი სადღაცას გადავგორდი, თითქოს ჩემ ქვევით მიწა გასკდა და ჩავვარდი პადვალში. სიბნელე იყო და არაფერი არ ჩადა როცა ვიღაცა შორიდან სანთლით მიახლოვდებოდა, უფრო და უფრო და როცა ახლოს მოვიდა ხელი მკრა და დავეცი ამ დაცემაზე გამეღვიძა... არ ვიცოდი რა მექნა იმიტომრომ კიდე მეძინებოდა და შევამჩნიე რომ რაღაც არ ვარ კარგად მოკალათებული... მერე კარგად მოვკალათდი და ისევ დავიძინე
ძილი გავნაგრძე და როცა თვალები გავახილე ოთახში არავინ იყო. ტელევიზორი ისევ ჩართული იყო და ის ფილმი მეორედ გადიოდა. მერე დავუფიქრდი, და ჯასტინი როგორ მოვიდოდა ასე? მე ხომ მას ძალიან ვატკინე გული და უბრალოდ კარზე როგორ დამადგებოდა? მერე ზამოვწექი და რაღაცეებზე ვვოცნებობდი და უცებ თავში გამარტყა რომ ოთახში არავინ არარის და ჯასტინიც გაქრა და გიჟივით წამოვხტი, ტელეფონს მოვკიდე ხელი და ჯასტინის ნომერს ვეძევდი. თან ვბუტბიტებდი
-ჯ..., ჯ...ჯ...
ტელეფონში ვეძებდი მის სახელს, და ვიპოვე, ვრეკავ.
-ალო
-ჯასტინ!!
-ხო
-სად გამექეციიიიიიიიი!! ??? როგორ ვნერვიულობ
-კაი რა განერვიულებს, დამირეკეს, ერთ თვეში კონცვერტი მაქვს და რეპეტიციებია საჭირო მერე სცენის დიზაინიც მე უნდა ავარჩიო...
-მერე არ უნდა გეთქვა ჩემთვის?
-ვერ გაგაღვიძე ისე ტკბილად გეძინა <3
-ოოოოო... <3 მალე მოხვალ??
-ალბად კი
-ჯასტი ეხლა გცალია რაღაც კითხვა რომ დაგისვა?
-რავიცი აბა, დრო მაქვს ცოტა და მიდი დასვი და ვნახოთ თუ პასუხი გრძელი იქნება ვერ გიპასუხებ
-კარგი, ჯასტინ, მე თუ გული გატკინე ასე მალე როგორ მოხვედი? მე მეგონა რომ ისე გატკინე გული რომ აღარ დაბრუნდებოდი
-ლიზ, მოდი პასუხს ერთ თვეში მოგცემ კარგი? -არა მე პასუხი ეხლა მინდა, თან ძალიან მაინტერესებს, ასე სწრაფად რატომ გადაიჭრა საქმე?
-ლიზ, და შენ ასე მარტივად რატომ მაპატიე? მეც ხომ გატკინე გული -მე არ ვიცი რა მეცა, ძალიან მომენატრე, მთელი დღეევი ცრემლებს ვღვრიდი და მემგონი ეხლა წვეთიც არ დამრჩა ორგანიზმში. და ადვილად დავნებდი
-ლიზ, მეც ძალიან მენატრებოდი. და ბოლოს რომ ვეღარ გავუძელი მოვედი. ლიზ,
-ხო
-შენი და ბრაიანის ფოტოები ვნახე, პაპარაციული.
-ხო ვიცი. მეც ვნახე , უნდა მეკივლა მე რომ ვნახე ეს ფოტოები ინტერნეტში მაგრამ შენ შემაჩერე, იმიტომრომ ზარზე დარეკე
-აა... კარგი ლიზ ეხლა მაგვიანდება მერე დაგირეკავ ან შევხვდეთ
-კარგი **
მე ტეფელონი დავკიდე და უკვე დავიწყე ფიქრი, ვის შევეტენო რომ გავერთო :დ ძალიან კარგ ხასიათზე ვიყავი, თან ძილმაც მომიმატა ხასიათი. ავიღე საფულე და გარეთ გავვარდი. დავდიოდი ქუჩაში და ვეძებდი სუპერმარკეტს და აი მივადექი, შევედი და რძის პროდუქტები ვიყიდე.
სასტუმროს შემოსასვლელში დავინახე ძალიან დატვირთული ბარგით გოგო, ჩემხელა იქნებოდა. მივედი ვითომ ისე ვათვალიერებდი რაღაცეებს და უცებ პარკი გამეხა და ფქვილი სულ იატაკცე ეყარა. თითქოს თეთრი ხალიჩა. იმ გოგომ დამინახა და მე ძეგლივით ვიდექი ფეხისწვერებზე პირზე ხელაფარებული. ბოლოს შვეიცარი გამოვარდა და ესე ვუყურებდით იატაკს და ბოლოს პირიდან ხელი ჩამოვიღე
-ჰე ეხლა ესე ვუყუროთ?? ვინმემ მოაშორეთ ეს ფქვილი მე ვერ მოვაშორებ უარესად გაიფანტება.
შვეიცარი:-არა, გენაცვალე თქვენ დაალაგებთ აქ, რაც არ უნდა გაიფანტოს.
- ხომ მაგრამ -არავითარი მაგრამ
ხელში ცოცხი და ნიჩაბი მომცა, მერე გაბრუნდა და წავიდა.
მე უკნიდან დავეჭყანე
იმ გოგომ სიცილი დაიწყო, მე ღიმილით გავხედე და მერე მეც დავიწყე სიცილი.
-მე ლიზი მქვია შენ?
-მე ბემბი
მე ცუტათი გამეცინა და ვკითხე
-ბემბი როგორც მულტფილმში?
-ჰაჰ.. არა ბებმი ზედმეტსახელია. ისე ბარბარა მქვია. თუ გინდა ბარბარა დამიძახე და მეგობრები ბემბის მეძახიან იმიტომრომ მათთვის კეთილი ვარ :დ
-მეგობარი კეთილი უნდა იყოს, აბა ბოროტი მეგობარი უკვე მეგობარი არ არის. -მოგეხმარო? -არა იყოს, შე ახალი ჩამოსული იქნები ამ ბარგით რადგან დგახარ. წადი დაისვენე მე დავალაგებ აქ -არა იყოს. დიდად არ დავღლილვარ, თვითმფრინავში მეძინა -კარგი მაშინ მე მოვგვი და შენრ აც თეთრი დარჩება სველი ტილოთო გადაწმინდე ან პირიქით
-მოდი მე მოვგვი :დ -ბინძური სამუშაო არ გიყვარს როგორც ჩანს, არც მე მიყვარს. საიდან ჩამოხვედი? -საფრანგეთიდან )) შენ?
-საქართველოდან ვარ.
-მაგარია, ფქვილი რად გინდოდა? რამეს აცხობდი? -ხო, ტორტი უნდა გამომეცხო და ჩემი მეგობრისთვის დამეხვედრა, ასევე ვინმეს ვეძებდი იქნებ შევეტენო თქო, დავუმეგობრდე და ერთად გავაკეთებდით თქო.
-აჰაამ... ესეიგი შემტენი გავიცანი :დ
-ნუ ეხლა მართაც შემტენი არ ვარ უბრალოდ ასე გამოვხატე გაცნობა:დ
ნახევარი საათი იქ ვიდექით, ვიჯექით, ვხოხიალობდით და ბოლოს გაქრა ფქვილი.
-წამო ჩემთან არ გინდა? ერთად გამოვაცხვოთ ტორტი, თუ დაიღალე? -აი ეხლ მართლაც დავიღალე, თვითმფრინავმა არ დამღალა ასე ძაან. -მაინც წამო, ვილაპარაკოთ უკეთ გავიცნოთ ერთმანეთი. -კარგი! ))
ჩვენ ჩემს ნომერში ავედით, მე ყველაეფრი გადმოვალაგე და დავუწყე კარადებში ფქვილლ ძებნა, იქნებ ვიპოვო თქო და გამოვაცხო ტორტი. იმდენს ვქექიალობდი რომ ბოლოს ცოტა ფქვილი ვიპოვე. ამ დროს ტელეფონმა დამირეკა. როცა ასაღებად გავიქეცი დავინახე ბარვარა ტელეფონს უყურებდა.
-ჯასტინ ბიბერს იცნობ? -ხოო... და რა? -ვაიმე რა საყვარელია... გამაცანი რა -მერე გაგაცნობ :დ გაჩე და რატომ იკითხე? -იმიტომრომ ტელეფონი რეკავს და ჯასტინი აწერია -ვაიმე ეგ სულ დამავიწყდა მომაწოდე რა ბემბიმ ტელეფონი მომაწოდა და ვუპასუხე.
-ალო -ლიზ, რას შვები? -რავიცი აბა. ტორტი უნდა გამომეცხო, ახალი მეგობარი შევიძინე და ესე ვარ! :დ -მაგარია. მეც გამაცანი მერე, არც მე მაწყენდა უფრო მეტი მეგობარი, რაც უფრო მეტია მით უკეთესია. -მალე მოხვალ?? მოვიწყინე -კი მალე მოვალ. დღეს 5-ზე გამანთავისუფლებენ და თუ გინდა შენც და შენი ახალი მეგობარიც ყველა ერთად წავიდეთ სადმე, ვიდეირნოთ -კაარგი, კარგი აზრია. მე ტელეფონი დავკიდე და ბემბის შევუბრუნდი. -ბემბ, დღეს ჯასტინს გაგაცნობ -ამ.. მოდი დღეს არ იყოს -რატომ? ასეთ შანსზე გოგოები ოცნებობენ -ხო მაგრამ მე რაღაც არ მინდა თან დავიღალე უკვე. -კარგი დაისვენე მე ტორტს გამოვაცხობ. თუ გინდა წამო სამზარეულოში და თან მიყურე და თან გამოვაცხობ. ჩვენ სამზარეულოში გავედით და ვლაპარაკობდით...
ჯესიკას დღიური- You’re the one I need .I love you Linda .. ( შენ ხარ ერთადერთი ვინც მჭირდება , მიყვარხარ ჯესიკა .. ) - რამოდენიმე წამიანი სიჩუმე ჩამოვარდა , მუსიკის ხმა ისმოდა მაგრამ ჩემთვის იმ წამებში დედამიწა გაჩერდა . მხოლოდ მისი გულისცემა მესმოდა .. სიტყვებს ვერ ვპოულობდი და არ ვიცოდი რა მეთქვა .. ოდნავ გავუღიმე , ღრმად ჩავისუნთქე და ჩურჩულით ვთქვი .. 
-მეც ძალიან მიყვარხარ
და ვაკოცე. ბევრი დრო გავიდა... ჰარიმ სახლში მიმაცილა. წასვლის წინ კიდევ ერთხელ ვაკოცე და ნომერში შევიჭყიტე -ლიიზ!! სახლში ხარ? -კი აქ ვარ, მოდი ვინ უნდა გაგაცნო -აბა ვინ?? მე ოთახში შევედი და დავინახე საყვარელი ქერათმიანი გოგო რომელიც მიღიმოდა
-ვაიმე რა კარგიაა...!! ერთად ვიხალისოთ! :დ
-მე ბარბარა მქვია, მეგობრები შემოკლებით ბემბის მეძახიან. შენ? -მე ჯესიკა მქვია, მოიცა ბემბი როგორც მულტფილმში? :დ -ჰაჰ... არა )) სასიამოვნოა შენი გაცნობა. -შენ აქ გადმოხვედი ხო? როგორც ვხედავ ბარგში ხარ გარეული :დ -კი, აქ ვიქნები -სასიამოვნოა, ხშირად შევხვდებით ხოლმე. ლიზ, რას შვები? -ტორტს ვაცხობ, არ გინდა მომეხმარო? -არა ! დღეს ძაან ნაგლი ვარ :დ და ძაან დავიღალე -მაშინ დაისვენე და საღამოს 5-ისთვის ჯატინი მოვა და ერთად უნდა ვისეირნოთ -ძალიან კარგი, მარა შენ ცოდო ხარ მარტო რომ აცხობ ამას -არაუშავს )) ისედაც მარტო მიწევდა გამოცხობა. -კარგი, მე წავალ იქით, საძინებელში გამოვიცვლი -კარგი მე საძინებელში გავედი. ჯერ გავიზმორე მერე კარადაში შევძვერი და ტანსაცმელი გამოვიღე. როცა კარადა დავხურე დავინახე კომპში ლიზის და ბრაიანის ფოტოები, და ვიფიქრე ალბად იმიტომაც არის ასე მხიარულად ლიზი. მაგრამ უცებ გამახსენდა რომ ჯასტინი როგორ შემოივლიდა თუ მან ლიზის გული ატკინა და ასე დაშორებულები იყვნენ, სულ გამოვშტერდი, ისე ვიყავი გეგონება არც ყოფილა კონფლიქტი. გამეღიმა და ჩავიცვი...
ლიზის დღიურიმე და ბარბარა სამზარეულოში ვიჯექით როცა კარზე ზარი გაისმა, მე კარი გავხსენი და ჯასტინი იყო -შემო, იცოდე შენს პასუხს იმ კითხვაზე კიდევ ველოდები და ერთი სული მაქვს როდის გავიგებ! :დ წამო გაგაცნო ის გოგო -კარგი, ძალიან მაინტერესებს :დ -აქ დამელოდე მოვიყვან მე სამზარეულოში გავედი -ბემბიი!! მოდი ჯასტინი მოვიდა -აუ მე წავედი -რატომ? -იმიტომრომ ძალიან დავიღალე თან თუ ვნახე მაშინ სეირნობა მომიწევს და მაგისი თავი არ მაქვს -კარგი რა, თუ რამეა დარჩი სასტუმროში და დაისვენე მოდი -კარგი ის ნელა ადგა და გამოვიდა -ჯატინ!! აი ეს გოგო ჯასტინი:-ბარბარა? ბარბარა:-ჯასტინ....
 სახე ისეთი ქონდა გეგონება ჯასტინმა ოჯახი ამოუწყვიტა. თვი დახარა და ტირილი აუტყდა
-ბემბი! რა გჭირს?? ჯასტინ! რა დაუშავე? ჯასტინსაც ტავი ქვევით ქონდა დახრილი. -ჯასტინ!! დროზე თქვი ეხლა რა მოხდა სანამ ნერვიულობისგან გავმსკდარვარაწყენინე რამე?? :000
-არა უბრალოდ... მას ხმა არ ამოუღია, მივიდა ბარბარასთან და მწარედ ჩაეხუტა. ჩემში ეჭვიანობის მანქანა ჩაირთო და ადგილზე ვერ ვიდექი, წრეებს ვურტყავდი და სულ ერთ კითხვას ვატრიალებდი -რა მოხდა?? არავინ არ მპასუხობდა, ბოლოს ჩამოვჯექი და ვუყურებდი როგორ უყურებდნენ ერთმანეთს, ამ დროს ჯესიკა გამოვიდა და ყბა ჩამოგდებული მომიჯდა -ლიზ, რა ხდება? -არ ვიცი, მე თვითონაც არ ვიცი რა ხდება მერე ავდექი, ბემბისა და ჯასტინს შორის ჩავდექი და ვთქვი -კიდევ ერთხელ ვიმეორებ, იქნებ ამიხსნათ რა ხდება? -ლიზ, მე და ბარბარას ერთმანეთი 8 წელია არ გვინახავს... მე და ის განუყრელი მეგობრები ვიყავით დაბადებიდანვე. ჩვენი დედები ძალიან მეგობრობდნენ და ჩვენს მეგობრები გავხდით, და რაც მამაჩემი სხვაგან წავიდა და მე და დედა მარტო დავრჩით იმის მერე ბემბი არ მინახია და ზალიან მომენატრა -ბემბ, თავიდანვე რატომ არ მითხარი? -ლიზი, იმიტომ რომ ძალიან ავნერვიულდი და არ ვიცოდი რა მექნა, არც შეხვედრა მინდოდა რადგან მედ ა ჯასტინს ბავშვობაში კონფლიკტი მოგვივიდა და იმის მერე მრცხვენია მასთან შეხვედრის -რა ჩაიდინე ასეთი? -ვერ გეტყვი, ჯასტინმაც არ იცის, ამას 8 წელი თან დავატარებდი და მიუხედავად იმისა რომ ჯასტინმა ეს არ იცის მაინც მრცხვენია ჯასტინი:-ბემბ, იქნებ მითხრა რა მოხდა? -არა ეს ყველაფერი უკვე წარსულშია, აქ მე ჩამოვედი რომ ეს ყველაფერი დავივიწყო და აღმოჩნდა რომ უფრო გამახსენდა, ეხლა უნდა წავიდე ბარბარა გავიდა და კარიც მიიხურა. ჯასტინი ჩამოჯდა და ღრმად ამოისუნთქა -ჯასტინ, წყალი მოგიტანო? -კი ლიზ, თუ არ შეწუხდები -არა რა შეწუხება მე წყალი მოვუტანე, ჯესიკა სულ საძინებელი ოთახისკენ იყურებოდა, არ აშორებდა თვალს ეტყობა სურათები ნახა და არ უნდა ეხლა ლაპარაკი რომ საქმე არ გაართულოს, სახეზე ეტყობა ყველაფერი. -ლიზ, ბარბარა ჩემთვის ძალიან ძვირფასი ადამიანია, ის მე რთული პერიოდის გადატანაში მეხმარებოდა. ის იყო ერთადერთი ვინც ყოველთვის გვერდში მედგა მაგრამ მერე საფრანგეთში გამექცა -ზო ვიცი, მითხრა რომ სარანგეთიდანაა. ჯესიკა:-მემგონი დღეს არ გამოვიდა სეირნობა, მოდი რამე გავაკეთოთ, თუ არა და ჰარის დავურეკავ და გავიქცევი მე და ჰარი წავალთ სადმე და დაგტოვებთ. -ჯეს, ძალიან ხშირად გარბიხარ სახლიდან, არ გინდა ცოტახანი ჩვენთან ერთად გაატარო? -ლიზ, კი მინდა მაგრამ ჰარი ისე მიყვარსს... <3 -კარგი წადი, გულს ვერ უბრძანებ ჯესიკამ გადაგვკოცნა, წარმატებები გვისურვა და გავიდა. -ჯასტინ, ძალიან ვწუხვარ ასე რომ მოხდა მაგრამ იქნებ ეს გულტკენობა და კონფლიქტი დაივიწყოთ და ხვალიდან ყველაფერი თავიდან დაიწყოთ? -მეც ეგრე ვფიქრობ მაგრამ მისთვის დრო მაინც არ დამრჩება, ეს ერთუ თვე შენ უნდა დაგახარჯო და კონცერტს, მერე კი შეიძლება ტური მქონდეს -ტური? ტურზე რატომ არაფერი მითხარი აქამდე? -იმიტომრომ არ მინდოდა რომ გენერვიულა -ვაიმე, ჯასტინ შეიძლება ბევრს გთხოვ მაგრამ მეც თან წამიყვანე ძალიან გთხოვ, შენს მეორედ დაკარგვას ვერ გადავიტან -ლიზ, მაგას თხოვნაც არ უნდა. რათქმაუნდა წაგიყვან გამიღიმა და მაკოცა. უცებ კარზე ზარის ხმა გაისმა, მე წავედი გასახსნელად. როცა გავხსენი ბარბარა იდგა ტირილისგან გაწითლებული -შეიძლება? -კი ბემბი შემო ის ნელა შემოვიდა და უთხრა ჯასტინს -ჯას, იქნებ ყველაფერი თავიდან დაგვეწყო და ისევ მეგობრები გავხდეთ?
გაგრძელება შემდეგ თავში და 10 კომენტარის შემდეგ. რაც შეიძლება ბევრი ვარსკვლავებიც ))) იმედია მოგეწონათ By:Lullu❤ | 
magariaaa
სიახლეები: 488
კომენტარები: 316
რეპუტაცია: 1
